रविवार, ७ जानेवारी, २०१८

तीन लघुत्तम कथा

रात्री स्मार्टफोनमध्ये बघत, त्यावर बोटं फिरवत चालणारा तरूण आणि डेअरीत दूध घालून एका हातात रिकामं कँट घेऊन डायरीतली नोंद बघत येणारा टोपीवाला मामा यांची समोरासमोर धडक बसली.दोघांनीही एकमेकांकडे तुच्छतेनं पाहिलं आणि निघून गेले.
_________________________________________________
बस्टँडवरचा हमाल दुपारी ऊनानं कावून डेपोतल्या
ऑफिसात येऊन बसला. फॅन आहे म्हणून. पण कारकूनानं त्याला लगेच कामं सांगितलं,
 'हे सायबाला नेऊन दे.'
कागदाचं भेंडोळं घेऊन हमाल कंट्रोलरूमकडे निघाला..ऊन कुठं जातंय? ते बाहेर वाटच बघत होतं.   तरीही तो पुन्हा पुन्हा आशेनं ऑफिसात येतच राहिला...
___________________________________________________
टळटळीत दुपार.
चपल्या मारल्यावनी ऊन.
गावकरीच्या मळ्यातल्या हिरीवरच्या पैपाला पानी सुटलंय.
लोक ऊनाला इसरून तिकडं सुटलेत.
एक घागर डोस्क्यावर,
एक कमरंवर घेऊन ती ठेक्यात चाललीय...
म्हागंम्हागं तिची बारकुळी पोरगी पिल्लूघागर घेऊन आंगावर पानी सांडू सांडू तिला गाठायला बगतेय.
काठ फुटलेल्या रांजनात हिरवं पानी डुचमळतंय.
 घागरीम्हागं घागर पैपाला तरीबी पाटातून थोडं थोडं पानी ऊसाच्या खोडव्याला चाललंय.
___________________________________________________

गझल

  गझल ये शहर मुझे रास न आया यूँ जिने का अहसास न आया क्या पाया क्या खोया मैने कोई भी तो पास न आया सबकुछ था फिर भी मुझ को  रहनसहन का मिजास न आ...